Dikt om ensomhet

EINSEMDA

Han trådde inn i rommet med lærevillige ungdommar
Han var i ein boble
Som ein julenisse på midtsommernatt
Resten av verda var som ein blomstereng som utvekslet fargar
Imens den sorte blomsten råtna inn i einsemda.
Ein kunne tydeleg sjå arr etter gamle sår
Heilt for seg sjølve, annleis, ulik og aleine
Ingen varme klemmar eller smil
Ingen vemmeligheit
Bare likegyldigheit..

Skrevet av Ingrid og Marthe